Peter Heijkoop: “Jouw betrokkenheid bij deze stad was geen kwestie van dossiers of regels. Je hebt Leiden altijd benaderd als iets wat je voelt. (….) Je zag het als je verantwoordelijkheid om te weten wat er in de stad leeft. Om makers te spreken, vrijwilligers te waarderen, ideeën op te halen en het creatieve hart van Leiden te voelen kloppen. Bij de DZB, de voedselbank of in het Bioscience Park. Maar ook in theaters, musea, festivals en concertzalen. Soms zelfs op plekken waarvan niemand ooit had verwacht dat daar een vorm van cultuur zou ontstaan – zoals boven op de Morspoortgarage, waar we met Armin van Buuren en tienduizenden dansende Leidenaren in de stad een moment creëerden dat we niet snel vergeten.”
Margot Nicolaes sprak over de structurele versterking van de culturele sector die Yvonne heeft bewerkstelligt en over de manier waarop ze werkt: “Teamgericht, stevig maar fair en met een duidelijke richting.” En als het nodig was bleef “ze staan voor zorgvuldigheid, voor het gesprek en voor het belang van feiten boven sentiment.”
Marleen Damen keek terug op de lange tijd dat zij Yvonne al kent en op de portefeuille Werk en Inkomen: “Mensen helpen die een steun in de rug nodig hebben is een serieuze zaak. Bestaanszekerheid is de basis in het leven. De basis die je nodig hebt is een huis, werk en inkomen. Zeker voor mensen waarbij dat minder vanzelfsprekend is. Als er geen inkomen is, als je geen huis hebt, als je schulden hebt, kun je niet groeien en bloeien. Dat is wat jij altijd wilde voor mensen en waar je je voor hebt ingezet en waar je je voor blijft inzetten bij Stroomopwaarts.
Yvonne van Delft had het laatste woord: “Het is tijd om de geleende functie terug te geven. Ik heb er goed op gepast en ik ben me altijd bewust geweest van de verantwoordelijkheden die erbij kwamen kijken.” Daarna beschrijft ze in vogelvlucht hoe zij 7,5 jaar wethouderschap heeft ervaren. “Er waren hoogtepunten en er waren dieptepunten. Ik heb hard gewerkt. Ik heb gelachten, ik heb angsten overwonnen, genoten, geleurd, gebaald, getroost en ik ben heel regelmatig geraakt.” Voordat ze iedereen bedankt voor de samenwerking roept ze op om naar elkaar te blijven luisteren en om ons heen te blijven kijken. “Leiden is goud en dat hebben we niet zomaar. Dat vraagt dat we ons er iedere dag opnieuw voor blijven inzetten.” Ze sloot haar speech af met het gedicht Advies van Bennie Lindelauf.
De uitzending is terug te kijken in ons raadsinformatiesysteem. De foto’s zijn van Simone Both.
